"لیلی گفت پایان قصه ام زیادی غم انگیز است ، مرگ من، مرگ مجنون،
پایان قصه ام را عوض می کنی؟
خد ا گفت: پایان قصه ات اشک است . اشک دریاست،
دریا تشنگی است و من تشنگی ام، تشنگی و آب . پایانی از این قشنگتر بلدی؟"
اینها بخشی از کتاب کوچکی به نام همین عنوان از خانم عرفان نظر آهاری می باشد امیدوارم بخوانید و لذت ببرید

**لیلی به قصه اش برگشت .

این بار اما نه به قصد مردن.

که به قصد زندگی.

و آن وقت به یاد آورد که تاریخ پر بوده از لیلی های ساده گمنام**